زمزمه
خدایا
در خانه اى جایمان داده اى که نگاهمان به هر سو که میرود، دام بلایى در پیش خویش کنده میبیند
.
در بیابانى فرویمان فرستاده اى که قاصد چشم از همه جا پیغام سراب میآورد
و خارهاى خیانت پاى خسته را در خویش میفشرد
خدایا
گذرمان را از باریکه راههایى انداخته اى که دشنه هاى فریب از فراسوى خانه ها به انتظارمان نشسته است
خدایا
تیرهاى آرزو بر تخته سنگهاى ناکامى میشکند
و جویهاى باریک امید بر زمین تفتیده میخشکد
خدایا
این عجوزه هزار داماد آهنگ شکستن عزم مردان کرده است و عمر را به کابین میطلبد
خدایا
این دنیاى هرزه هر لحظه دامى تازه میگسترد و خود را براى کسى میآراید
.
راههاى به سوى تو را
یا سدّ سکوى مقام مینهد
یا گودال زندگى میکند
یا دام ثروت میگسترد
یا به خویشمان مشغول میدارد
و یا
...
میدانى که بی پرواز از این موانع نمیتوان گذشت
خدایا
قدرت پرواز را از تو میطلبیم
خدایا
چه گذرگاه سختى است این دنیا و چه تنگه صعبى
این چه طعام آلوده اى است که مرگ خورنده را تدارک میبیند
این چه آب متعفّنى است که جگر تشنگان را میسوزاند
خدایا
این چه معشوقى است که شب را در آرزوى هلاکت عاشقان صبح میکند
خدایا
سلامتمان
... در گذر از این تنگنا به دست قدرت توست
بر فراز این پرتگاه مهلک دست امیدمان به ریسمان عطف تو آویخته است
خدایا
ریشه هاى این علاقه را در خاک وجود ما بخشکان
و تارهاى این وابستگى را در زوایاى قلب ما بسوزان
خدایا
عشق به این لجنزار متعفّن جامه مخالفت تو را بر ما پوشانده است
تو این جامه را بر تن ما بدر
خدایا
حکومتِ کشورِ جان با توست
به غیر وا مگذار
خدایا
باغبانى این باغ را به کس مسپار
...
که اگر جز شیره مهر تو در آوندهاى این باغ بدود، برگها به پژمردگى خواهد نشست
و اگر جز باران محبّت تو بر این باغ ببارد، پرچمهاى باغ فرو خواهد افتاد
و اگر جز نسیم لطف تو به این بوستان بوزد، غنچه ها خواهند مرد
خدایا
سنگهاى گناهان ما را از دهان چشمه هاى موهبت خویش کنار بزن
و دلهاى ما را سیراب زلال مهر خویش گردان
معبودم
در کرت قلبهاى ما به جاى هرزه گیاه هاى هوس، نهال محبّت خویش را بنشان
خدایا
شیرینى عفوت و لذّت معرفتت را به ما بچشان
و با روشناى دیدارت چشمان خسته ما را جلایى تازه ببخش
خدایا
آفت علاقه به دنیا بر گندمزار ایمان ما زده است، دریابمان
آن چنان که عابدان و صالحان و برگزیدگانت را دریافتى
آن چنان که بندگان ناب و خالصت را
و آن چنان که عاشقان و معشوقان خویش را
با دستهاى گرم محبتت
اى پذیراى آغوش بازآمدگان
اى رؤوف ترین مهربانان
و کریم ترین مهرورزان
التماس دعا
عیدتان مبارک
| Design By : Pichak |
عبور از منیت و من من کردن شایسته مردان و زنان الهیست ... به همدیگر محبت کنید چون توشه کوله بار آخرین سفرمان به دیار باقی محبتست که برف های برزخی را آب خواهد کرد ....
